Nie musimy rozmawiać z windykatorem oraz wpuszczać ich do domu. Poniżej istotne informacje na temat windykacji:
Windykator w stosunku do dłużnika stosuje chwyty socjotechniczne, przed którymi można się bronić w sposób spokojny.
Zachowanie windykatora mające cechy zastosowania przemocy lub groźby karalnej w celu wymuszenia od danej osoby zwrotu wierzytelności może być zakwalifikowane jako zachowanie prawno - karne objęte art. 191 1 par.1 i 2 k.k. i w związku z tym można zawiadomić o tym fakcie policję informując przy tym windykatora.
Nie należy wpuszczać windykatora do domu, a on nie ma prawa tego żądać. Windykatorowi wolno jedynie prosić dłużnika o uregulowanie zobowiązań. Nie może też rozmawiać na temat dłużnika z osobami trzecimi. Jeśli jednak windykator wejdzie do domu, należy wezwać policję, a zanim przyjedzie policja.
Należy bezwzględnie zażądać dokumentów uprawniających windykatora do zajmowania się sprawą, bowiem każdy może się podać za windykatora.
Windykator powinien okazać nie tylko dowód osobisty, ale pełnomocnictwo upoważniające go do konkretnej czynności opisanej w zakresie czynności i podpisane przez osobę lub osoby upoważnione do reprezentacji mocodawcy – wierzyciela. W pełnomocnictwie tym powinno znaleźć się również wskazanie stosunku prawnego łączącego go z mocodawcą np. umowa o pracę, umowa zlecenia.
Okazane przez windykatora dokumenty należy skserować lub sfotografować i zachować na potrzeby istniejącego sporu z wierzycielem. Często zdarza się, że windykatorzy działają na wadliwych dokumentach co umożliwia w początkowym stadium na zniewolenie dalszych czynności.
Windykator to narzędzie wierzyciela i w związku z tym nie należy wdawać się w dyskusje merytoryczne dotyczące istnienia długu lub jego wysokości, gdyż nie posiada on umocowania do podejmowania wiążących oświadczeń woli np. do zawierania w imieniu wierzyciela ugód, porozumień.
Celem windykatora jest uzyskanie uznania długu szczególnie w okolicznościach kiedy doszło do przedawnienia roszczenia i w związku z tym nie należy dać się złapać na super dogodne propozycje windykatora np. spłaty długu w wysokości po 50 zł miesięcznie, bo nie oto chodzi.
Zadaniem windykatora jest stworzenie dowodów na użytek przyszłego postępowania sądowego. Dlatego by móc się skutecznie bronić przed sądem należy odpowiednio się zachować się w spotkaniu z windykatorem, wykazując np. błędy formalne dokumentów na podstawie których zamierza działać.
Działania, których nie może wykonać windykator:
straszyć wizytą w domu dłużnika i zajęciem jego rzeczy;
dokonywać wizyt w terenie w celu oszacowania majątku dłużnika. Takie prawo przysługuje jedynie komornikowi;
straszyć dłużnika policją, sądem, aresztem;
rozmawiać o sytuacji dłużnika z osobami trzecimi, np. sąsiadami, przełożonymi w pracy, ponieważ mógłby naruszyć w ten sposób tajemnicę bankową;
wysyłać do pracy listów, faksów, nie może też nachodzić dłużnika w miejscu pracy;
wpisywać na listę dłużników;
wprowadzać w błąd dłużnika w sprawie okoliczności związanych z zadłużeniem oraz konsekwencją zaprzestania spłaty – jest to przestępstwo wyłudzenia
W wypadku naruszenia przez windykację norm prawa, powinniśmy niezwłocznie zawiadomić policję lub bezpośrednio prokuraturę składając doniesienie o możliwości popełnienia przestępstwa. Niezależnie możemy złożyć też reklamację w samej firmie windykacyjnej, żądając zaprzestania bezprawnych praktyk oraz złożyć doniesienie o takich poczynaniach do Urzędu Ochrony Konsumenta i Konkurencji. Dłużnik może również oświadczyć windykatorowi, że kwestionuje dług i nie ma zamiaru go spłacać, dopóki nie zostanie potwierdzony prawomocnym wyrokiem sądowym i nie życzy sobie negocjacji, ani też jakichkolwiek kontaktów z firmą windykacyjną. Nie ma potrzeby uzasadnienia windykatorowi swojego stanowiska.
Windykator w stosunku do dłużnika stosuje chwyty socjotechniczne, przed którymi można się bronić w sposób spokojny.
Zachowanie windykatora mające cechy zastosowania przemocy lub groźby karalnej w celu wymuszenia od danej osoby zwrotu wierzytelności może być zakwalifikowane jako zachowanie prawno - karne objęte art. 191 1 par.1 i 2 k.k. i w związku z tym można zawiadomić o tym fakcie policję informując przy tym windykatora.
Nie należy wpuszczać windykatora do domu, a on nie ma prawa tego żądać. Windykatorowi wolno jedynie prosić dłużnika o uregulowanie zobowiązań. Nie może też rozmawiać na temat dłużnika z osobami trzecimi. Jeśli jednak windykator wejdzie do domu, należy wezwać policję, a zanim przyjedzie policja.
Należy bezwzględnie zażądać dokumentów uprawniających windykatora do zajmowania się sprawą, bowiem każdy może się podać za windykatora.
Windykator powinien okazać nie tylko dowód osobisty, ale pełnomocnictwo upoważniające go do konkretnej czynności opisanej w zakresie czynności i podpisane przez osobę lub osoby upoważnione do reprezentacji mocodawcy – wierzyciela. W pełnomocnictwie tym powinno znaleźć się również wskazanie stosunku prawnego łączącego go z mocodawcą np. umowa o pracę, umowa zlecenia.
Okazane przez windykatora dokumenty należy skserować lub sfotografować i zachować na potrzeby istniejącego sporu z wierzycielem. Często zdarza się, że windykatorzy działają na wadliwych dokumentach co umożliwia w początkowym stadium na zniewolenie dalszych czynności.
Windykator to narzędzie wierzyciela i w związku z tym nie należy wdawać się w dyskusje merytoryczne dotyczące istnienia długu lub jego wysokości, gdyż nie posiada on umocowania do podejmowania wiążących oświadczeń woli np. do zawierania w imieniu wierzyciela ugód, porozumień.
Celem windykatora jest uzyskanie uznania długu szczególnie w okolicznościach kiedy doszło do przedawnienia roszczenia i w związku z tym nie należy dać się złapać na super dogodne propozycje windykatora np. spłaty długu w wysokości po 50 zł miesięcznie, bo nie oto chodzi.
Zadaniem windykatora jest stworzenie dowodów na użytek przyszłego postępowania sądowego. Dlatego by móc się skutecznie bronić przed sądem należy odpowiednio się zachować się w spotkaniu z windykatorem, wykazując np. błędy formalne dokumentów na podstawie których zamierza działać.
Działania, których nie może wykonać windykator:
straszyć wizytą w domu dłużnika i zajęciem jego rzeczy;
dokonywać wizyt w terenie w celu oszacowania majątku dłużnika. Takie prawo przysługuje jedynie komornikowi;
straszyć dłużnika policją, sądem, aresztem;
rozmawiać o sytuacji dłużnika z osobami trzecimi, np. sąsiadami, przełożonymi w pracy, ponieważ mógłby naruszyć w ten sposób tajemnicę bankową;
wysyłać do pracy listów, faksów, nie może też nachodzić dłużnika w miejscu pracy;
wpisywać na listę dłużników;
wprowadzać w błąd dłużnika w sprawie okoliczności związanych z zadłużeniem oraz konsekwencją zaprzestania spłaty – jest to przestępstwo wyłudzenia
W wypadku naruszenia przez windykację norm prawa, powinniśmy niezwłocznie zawiadomić policję lub bezpośrednio prokuraturę składając doniesienie o możliwości popełnienia przestępstwa. Niezależnie możemy złożyć też reklamację w samej firmie windykacyjnej, żądając zaprzestania bezprawnych praktyk oraz złożyć doniesienie o takich poczynaniach do Urzędu Ochrony Konsumenta i Konkurencji. Dłużnik może również oświadczyć windykatorowi, że kwestionuje dług i nie ma zamiaru go spłacać, dopóki nie zostanie potwierdzony prawomocnym wyrokiem sądowym i nie życzy sobie negocjacji, ani też jakichkolwiek kontaktów z firmą windykacyjną. Nie ma potrzeby uzasadnienia windykatorowi swojego stanowiska.