17-11-2019, 08:17:41
Za zgodą jednej z naszych pań publikuję WAM wiersz jej autorstwa:
Naucz sie patrzeć w serce innego człowieka
Nie przekładaj tej chwili ,wszak życie ucieka .
Już jest kolejny życia poranek nad sniadaniem siedzisz zamyslony .
Zaraz zaczną na kolację bić gdzies w oddali symboliczne dzwony.
Naucz się rozumieć w porę troski innych,zmartwienia.
Nie rań słowem ,czynem ,patrz z empatią niech ciebie czas upływający też zmienia.
Niech zmieni ciebie, twoje innych postrzeganie ,bo przyjdzie czas taki ,że sam obudzisz sie nad ranem.
W pustce smutku ze swoimi problemami ,nie zapuka do twoich drzwi już nikt to będzie czas zapomnienia.
Ktoś przychodzi ,ktos odchodzi w swoich myślach w rozpaczy.
On już do ciebie nie wstąpi ,nie zadzwoni nie napisze życie uczyniło go smutnym .
On inaczej na waszą przyjażń już patrzy .
Nic juz na to nie poradzisz ,zostanie ci samotnośc dni ,miesięcy ,lat starości.
Pozostanie czas wspomnień przy płomieniu świec gasnących.
Naucz się patrzeć w serce innego człowieka ,bo czas się spieszy ,nie chce długo na zmiany czekać.
Naucz sie cenić ,kochać szanować ,odrzuć podszepty jak żyć powinieneś.
Naucz swe serce jak kochać ma inne ,bo zycia dwóch serc nie zapisano cyframi.
Już jest kolejny dzień z losu dokonanymi zmianami.
Naucz się patrzeć i innych rozumieć ,to ty masz być silny w swoim postrzeganiu.
Może ktoś słabnie ,podaj mu dłoń nie pytaj o powód ,pomilcz nad wami ,nic nie mów uszanuj.
Serca nie zyją czasem oznaczonym cyframi ,nie są też niesmiertelne jakby człowiek pragnął.
Pomóż sercu swojemu i sercu przyjaciela w w życiowej tragedii przetrwaniu.
Naucz sie patrzeć w serce innego człowieka
Nie przekładaj tej chwili ,wszak życie ucieka .
Już jest kolejny życia poranek nad sniadaniem siedzisz zamyslony .
Zaraz zaczną na kolację bić gdzies w oddali symboliczne dzwony.
Naucz się rozumieć w porę troski innych,zmartwienia.
Nie rań słowem ,czynem ,patrz z empatią niech ciebie czas upływający też zmienia.
Niech zmieni ciebie, twoje innych postrzeganie ,bo przyjdzie czas taki ,że sam obudzisz sie nad ranem.
W pustce smutku ze swoimi problemami ,nie zapuka do twoich drzwi już nikt to będzie czas zapomnienia.
Ktoś przychodzi ,ktos odchodzi w swoich myślach w rozpaczy.
On już do ciebie nie wstąpi ,nie zadzwoni nie napisze życie uczyniło go smutnym .
On inaczej na waszą przyjażń już patrzy .
Nic juz na to nie poradzisz ,zostanie ci samotnośc dni ,miesięcy ,lat starości.
Pozostanie czas wspomnień przy płomieniu świec gasnących.
Naucz się patrzeć w serce innego człowieka ,bo czas się spieszy ,nie chce długo na zmiany czekać.
Naucz sie cenić ,kochać szanować ,odrzuć podszepty jak żyć powinieneś.
Naucz swe serce jak kochać ma inne ,bo zycia dwóch serc nie zapisano cyframi.
Już jest kolejny dzień z losu dokonanymi zmianami.
Naucz się patrzeć i innych rozumieć ,to ty masz być silny w swoim postrzeganiu.
Może ktoś słabnie ,podaj mu dłoń nie pytaj o powód ,pomilcz nad wami ,nic nie mów uszanuj.
Serca nie zyją czasem oznaczonym cyframi ,nie są też niesmiertelne jakby człowiek pragnął.
Pomóż sercu swojemu i sercu przyjaciela w w życiowej tragedii przetrwaniu.