06-08-2020, 09:10:23
Natarczywa windykacja przedawnionego roszczenia bez bezprawna:
Wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2013 r. I ACa 31/13
Nękanie przez firmy windykacyjne jako działanie naruszające dobra osobiste.
"Zasadniczo w okresie po przedawnieniu wierzytelności, pomimo odmowy ze strony powoda zapłaty długów pozwane (...) sp. z o.o. we W. w dalszym ciągu słała na jego adres liczne pisma oraz kontaktowała się z nim telefoniczne domagając się spłaty zadłużenia. Sąd Okręgowy dał wiarę powodowi, że powyższe telefony wykonywane były do niego wielokrotnie, w godzinach wieczornych i nocnych przy pomocy automatycznej sekretarki, także w czasie pracy. W celu wyegzekwowania należności pozwana informowała powoda o możliwości umieszczenia jego danych w Krajowym Rejestrze Dłużników, co ostatecznie zrealizowała.
W związku z tym powód czuł się nękany i zastraszany. Według Sądu pierwszej instancji należało uznać, że prowadzone wobec powoda działania windykacyjne naruszyły jego dobra osobiste - przede wszystkim godność oraz prawo do prywatności, miru domowego i wolności. Postępowanie pozwanego miało znamiona nękania, tj. uporczywego i niechcianego niepokojenia, co stanowiło naruszenie ww. dóbr osobistych powoda poprzez pozbawienie go spokoju i bezpieczeństwa.
Sąd ten nie kwestionuje prawa strony pozwanej do domagania się od powoda spłaty przedawnionego roszczenia. Jednakże Sąd ten stawia granice, których wierzycielowi przekroczyć nie wolno. Pierwszą z nich jest uszanowanie (uwzględnienie) stanowiska dłużnika co do prawa zgłoszenia zarzutu przedawnienia.
Jeżeli tego rodzaju wyraz woli nie budzi wątpliwości i w sposób jednoznaczny doszedł do wierzyciela (pierwotnego czy wtórnego) to natarczywe ponawianie wezwania do zapłaty bez uzyskania tytułu egzekucyjnego, którego dłużnik żąda jest bezprawne. Tylko tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności jest skutecznym środkiem egzekucji roszczenia.
Drugą granicą jest ocena czy po uzyskaniu stanowiska dłużnika jak wyżej, można nadal bez odpowiedzialności co do sfery dóbr osobistych stosować praktyki nękające, dręczące, naruszające spokój osoby, która w sposób niebudzący wątpliwości przedstawiła swoje racje i zażądała skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego czyli zażądała konstytucyjnie zagwarantowanej ochrony prawnej."
Wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2013 r. I ACa 31/13
Nękanie przez firmy windykacyjne jako działanie naruszające dobra osobiste.
"Zasadniczo w okresie po przedawnieniu wierzytelności, pomimo odmowy ze strony powoda zapłaty długów pozwane (...) sp. z o.o. we W. w dalszym ciągu słała na jego adres liczne pisma oraz kontaktowała się z nim telefoniczne domagając się spłaty zadłużenia. Sąd Okręgowy dał wiarę powodowi, że powyższe telefony wykonywane były do niego wielokrotnie, w godzinach wieczornych i nocnych przy pomocy automatycznej sekretarki, także w czasie pracy. W celu wyegzekwowania należności pozwana informowała powoda o możliwości umieszczenia jego danych w Krajowym Rejestrze Dłużników, co ostatecznie zrealizowała.
W związku z tym powód czuł się nękany i zastraszany. Według Sądu pierwszej instancji należało uznać, że prowadzone wobec powoda działania windykacyjne naruszyły jego dobra osobiste - przede wszystkim godność oraz prawo do prywatności, miru domowego i wolności. Postępowanie pozwanego miało znamiona nękania, tj. uporczywego i niechcianego niepokojenia, co stanowiło naruszenie ww. dóbr osobistych powoda poprzez pozbawienie go spokoju i bezpieczeństwa.
Sąd ten nie kwestionuje prawa strony pozwanej do domagania się od powoda spłaty przedawnionego roszczenia. Jednakże Sąd ten stawia granice, których wierzycielowi przekroczyć nie wolno. Pierwszą z nich jest uszanowanie (uwzględnienie) stanowiska dłużnika co do prawa zgłoszenia zarzutu przedawnienia.
Jeżeli tego rodzaju wyraz woli nie budzi wątpliwości i w sposób jednoznaczny doszedł do wierzyciela (pierwotnego czy wtórnego) to natarczywe ponawianie wezwania do zapłaty bez uzyskania tytułu egzekucyjnego, którego dłużnik żąda jest bezprawne. Tylko tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności jest skutecznym środkiem egzekucji roszczenia.
Drugą granicą jest ocena czy po uzyskaniu stanowiska dłużnika jak wyżej, można nadal bez odpowiedzialności co do sfery dóbr osobistych stosować praktyki nękające, dręczące, naruszające spokój osoby, która w sposób niebudzący wątpliwości przedstawiła swoje racje i zażądała skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego czyli zażądała konstytucyjnie zagwarantowanej ochrony prawnej."